Абхазиялық ара тұқымы (Abkhazian bees)

Тарихы

Кавтарадзе И. К. 1903 жылы араларды «абхазиялық» деп атады, олар Псху аумағынан шығарылды және Кавказдағы ең жақсы тұқым болып танылды. Сол жылы Гаграда Абхазия аралары питомнигі және «Абхазия арасы» серіктестігі пайда болды. Олар Абхазияның таулы және аңғарлы аймақтарында өсіріледі.

Тұқым стандарты

Жұмысшы аралардың хитинінің түсі біркелкі, сұр. Жұмысшы аралардың мүйізтұмсығы басқа ара тұқымдарының ішіндегілерден ең ұзыны болып табылады – 7,2 мм-ге дейін жетеді. Үшінші тергиттің шартты ені орта есеппен 4,7 мм. Бір күндік жұмысшы аралардың массасы 90 мг, ұрықсыз аналықтардың массасы орта есеппен 180 мг, ал ұрықты аналықтардың массасы 200 мг құрайды.

Шаруашылық сипаттамасы

Олар бейбітсүйгіштігімен, еңбекке қабілеттілігімен, суыққа төзімділігімен, орташа үйірленуімен және салыстырмалы түрде ұзын бізтұмсығымен (0,96 мм) ерекшеленеді, бұндай бізтұмсық гүлдің тереңінде орналасқан шірнеліктерден (қызыл беде) балшырын алуға мүмкіндік береді. Бұл араларға тән қасиет — таңертең ұядан ерте ұшып шығуы және кешке үйшіктеріне кеш қайтып оралуы, сондай-ақ жақсы нектар жинау қабілеті. Бал ұяшығының қабыршағы күңгірт түсті (дымқыл). Ұзақ, бірақ күшті емес бал жинау әдісін жақсы қолданады, бал жинау кезінде аналықтың жұмыртқа салуын шектейді. Кейбір аудандарда Абхазия аралары және олардың жергілікті популяциялармен будандары 25-30% көбірек бал жинайды. Тұқымның осы жағымды қасиеттерін ескере отырып, көптеген омарташылар Абхазиядан ғана емес, ТМД-ның басқа елдерінен – Украина, Ресей омарташылары да тұқымды өсіруге қызығушылық танытты.

Ұқсас тұқымдар

Кавказ араларының тұқымы (Apis mellifera caucasia)