Бифмастер (Beefmaster)

Тарихы

Beefmaster тұқымы (Beefmaster) сәйкесінше 50:25:25 қан пайызымен брахмандар, герефордтар және шортuорндарды шағылыстыру кезінде өсірілді. Оларды өсіру жұмыстары 1908 жылы Техас пен Колорадо аумағында Эд Ласатердің басшылығымен басталды. Шығару кезінде тек алты белгі бойынша қатаң таңдау қолданылды. 1930 жылы Эд қайтыс болғаннан кейін оның ұлы Том Ласатер асыл тұқымдық жұмысты басқарып, «Бифмастер» атауын берді. 1937 жылы Том өз отарын «жауып тастады» және бұдан былай ешқандай сыртқы генетиканы қолданбады. 1954 жылы АҚШ Ауыл шаруашылығы министрлігі бифмастерлерді жеке тұқым ретінде таныды және тіркеді. Бифмастер - бұл салыстырмалы түрде жаңа тұқым, бірақ Америкада ең көп таралған тұқымдардың бірі. Сондай-ақ, бифмастерлер Оңтүстік Африкада, Бразилияда, Таиландта, ЕО елдерінде және Ресейде өсіріледі.

Тұқым стандарты

Бұл өте үлкен жануарлар, бифмастер тұқымының бұқаларының орташа салмағы 1000 кг-ға жетеді, бұзауларды емшектен айыру кезінде салмағы 270-280 кг. Мүйізді де, тұқыл да жануарлар кездеседі. Бұл тұқымды өсіру кезінде олар түсіне баса назар аудармады, бірақ бифмастер малының басым бөлігі қызыл түске ие болды.

Шаруашылық сипаттамасы

Ірі қара мал тұқымы бифмастер жем-шөптің жоғары конверсиясына ие (USDA зерттеулеріне сәйкес олардың жем-шөп тиімділігі АҚШ-тағы барлық басқа тұқымдардан жоғары). Еті майсыз, сонымен бірге шырынды, таңқаларлық нәзік дәмге ие. Орташа тәуліктік салмақ қосу 950-1180 г. Сиырлар 14 айдан бастап ұрықтандыруға дайын, аналық қасиеттерге ие, жыл сайын бір бұзау береді, барлық төлдеу оңай өтеді. Тұқым жайылымдық ұстау жүйесіне жақсы бейімделген, ыстыққа, құрғақшылыққа және жәндіктердің шағуына төзімді. Колорадо, Небраска және Вайомингтің қоңыржай климатына жақсы бейімделеді.

Ұқсас тұқымдар

Ақбас (қазақ ақбас) (Kazakh white-headed), Абердин-ангус (Aberdeen Angus).