Грозный қой тұқымы (Groznenskaya)

Тарихы

Грозный тұқымы Дағыстан Республикасында 1929-1951 жылдары жергілікті мериностарды Австралияның ең жақсы асыл тұқымды зауыттарынан әкелінген австралиялықтармен будандастыру арқылы шығарылған. Грозный қойларын жетілдіру жалғасуда. Ғалымдар жүн мен ет өнімділігі көрсеткіштерін жақсартуға тырысуда. Бұл тұқымның ең жақсы өкілдері Дағыстанда, Калмыкияда, Ставрополь өлкесінде, Шешенстанда, Астрахань облысында, Ингушетияда таралған.

Тұқым стандарты

Грозный тұқымы өкілдерінің жүні бір өңді ақ түсті. Грозный тұқымының массасы жоғары және дене түзілісі мықты. Көкірегі қысқартылған пішінді, негізі мықты емес. Терісі жұқа, тығыз, мойын аймағында қатпарлар бар (қошқарларда қатпарлығы айқын көрінеді). Маңдайында кекіл түрінде өскен жүні бар. Қошқарлары мүйізді, аналықтары, әдетте, мұқыл.

Шаруашылық сипаттамасы

Қошқарларының салмағы 100 кг-ға, аналықтары 55 кг жетеді. Өсімталдығы орташа - 100 аналыққа 145 қозыға дейін келеді. Құрсағына жүн өсуі жақсы, жүн жамылғысы өте қалың, 1 см2-қа 5-7 мың, кейде 10 мыңнан астам жүн талшықтары өседі. Қошқарлардан қырқылым - 17 кг-ға дейін, аналықтардан - 7,5 кг-ға дейін. Жуылған талшықтың шығысы 47-55% құрайды. Жүнінің ұзындығы 8-10 см (ең көп ұзындығы 15 см), қалыңдығы 64-70 сапалы. Жүні тығыз жабылған, қаптамада теңелген. Жауын-шашын әсер еткенде шайыры сақталады. Грозный тұқымы құрғақ дала жағдайларына жақсы бейімделеді. Тұқымның артықшылықтары: тұқымдарды жақсы жақсартқыштар, олардың қанын құю жүннің қалыңдығы мен ұзындығының артуына әкеледі, Грозный қойларын Забайкалье, Красноярск, Южноуральск, Волгоград және басқа тұқымдар мен тұқымдық топтарды шығару кезінде пайдаланған. Грозный тұқымының кемшіліктері: кеш жетілуімен ерекшеленеді, 3 жасына қарай олардың өсуі тоқтайды.

Ұқсас тұқымдар

Черноземельский мериносы, Джалгин меринос қойлары тұқымы (Dzhalga merino).