Караку (Caracu)

Тарихы

Караку тұқымы Бразилияда минхота малынан 17-ғасырда пайда болды, оның қалыптасуына испандық және африкалық сиыр тұқымдары да әсер етті. Төрт ғасырлық селекцияның арқасында караку Бразилияның тропикалық климатына өте жақсы бейімделген малға айналды. 1980 жылы караку қауымдастығының селекционерлері қазіргі заманғы селекция мен генетика әдістерін қолдана отырып, тұқымды жақсартуға шешім қабылдады. 30 жылдан аз уақыт ішінде тұқым өзінің өнімділік сипаттамаларының жеделдетілген эволюциясын көрсетті, сонымен бірге бастапқы қасиеттерін – жоғары бейімделгіштігін, төзімділігін және тамаша аналық қасиеттерін сақтап қалды. 19-20-ғасырлар аралығында, Бразилия аумағында зебу пайда болғаннан кейін, караку малы жойылу қаупінде болды. Бүгінгі таңда караку Бразилиядағы барлық мал басының 5%-дан азын құрайды.

Караку Оңтүстік Америкада ең танымал болды.

Тұқым стандарты

Қараку тұқымының денесінің мөлшері үлкен емес, конституциясы күшті, бұлшықет бедері жақсы анықталған. Құлақтары кішкентай, мүйіздері мен тұяқтары күшті. Ересек бұқалардың тірі салмағы 1200 кг, сиырлар – 750 кг, бір жастағы жас жануарлар – 300 кг, жаңа туылған бұзаулар – 32 кг жетеді. Караку сиырларының түсі ашық қоңырдан ақшыл сарыға дейін өзгеруі мүмкін. Түгі қысқа.

Шаруашылық сипаттамасы

Сиырлар 14-15 айлық жасында алғашқы ұрықтандыруға дайын, 17 жасқа дейін бұзау бере алады (және кейбір шаруашылықтарда 21 жасқа дейін). Олар керемет құнарлылыққа ие. Сүт өнімділігі төмен - сүтею кезеңінде сиырлар шамамен 5% майлылықпен 2000 кг-нан сәл артық сүт бере алады. Қазіргі уақытта қараку малын тек сиыр етін өндіру үшін пайдалану үрдісі байқалады. Олар ыстыққа жақсы төзеді және кез келген климатқа оңай бейімделе алады.