Етті
БағытыКико
Тұқымның атауыҰҚМ
Жануардың түрі
Кико ешкі тұқымы Жаңа Зеландияда өсірілді, бірақ тек АҚШ-та танылды. Кико ешкілері 1980 жылы Жаңа Зеландияда жергілікті жабайы ешкілерді заанен, нубиялық және тоггенбург тұқымдарымен будандастыру арқылы өсірілді. Тұқым өз атауын «kiko» сөзінен алды, ол маорий тілінен аударғанда «ет/тән» дегенді білдіреді. Бұл тұқымды өсірудің мақсаты - өмір сүру және өсу қарқыны бойынша іріктеу арқылы қиын климаттық жағдайларда ет өндірісін арттыру. 1990 жылы Кико ешкілері АҚШ-қа әкелінді, ал 1994 жылы «Американдық кико ешкілер қауымдастығы» ресми тіркелімі құрылды. 2000 жылы қауымдастық табын туралы түпнұсқа кітап сатып алды. Тұқым Жаңа Зеландияда, Австралияда және АҚШ-та кең таралған.
Кико тұқымының түсі өте алуан түрлі: қоңыр, ақ және қара түсті ешкілер жиі кездеседі. Басы кішкентай, қырынан қарағанда түзу, серкелерде сақал болады. Кеудесі және арқасы кең, аяқтары күшті, дұрыс орналастырылған, бұлшықеттері жақсы дамыған. Ұрғашылар мен еркектер орташа және үлкен мөлшерде болады. Құлақтары ұзын, төмен түскен. Бұл - мүйізді тұқым.
Кико тұқымының еркектерінің салмағы 113-136 кг, ұрғашыларынікі — 45-82 кг, сегіз айлық лақтарынікі — 27-40 кг, 15 айда - 45-68 кг. Еркектердің шоқтығының биіктігі — 76-94 см, ұрғашыларында — 66-76 см. Тұқым көп ұрықтылығымен ерекшеленеді, бір төлдегенде аналық 2-3 лақтан әкеле алады. Лақтар ерте жетіледі, өсу қарқыны жақсы. Сүт өнімділігі төмен, бірақ ұрпақты қоректендіру үшін сүті жеткілікті. Еті жоғары сапалы, дәмді, шырынды нәзік. 8-12 айда союға дайын, орташа тәуліктік салмақ қосу 500 г жетеді. Тұқымның артықшылықтары: климаттың кең ауқымына бейімделген, әр түрлі ауруларға төзімді, жем-шөптің жоғары конверсиясына ие, ешкілердің аналық қасиеттері жақсы, ұрғашылары байланысқа тез түседі және мейірімді, жақсы тұқым жақсартқыштар, шыдамдылықты, паразиттерге төзімділікті арттырады, өсу қарқынын жақсартады. Тұқымның кемшіліктері: еркектер адамға агрессия көрсете алады.
Бур (Boer Goats), Калахара қызыл ешкі тұқымы (Kalahari Reds Goats).
