Бұйра Забайкалье (Curly Transbaikal)

Тарихы

Негізінен түркі-моңғол тектес жылқылардың бұл тұқымы қазіргі Чита облысында көптеген ғасырлар бойы Забайкальеде мекендеген ежелгі түріктердің жылқылары мен моңғол тайпаларының жылқыларының араласуынан дамыды. XVII ғасырға дейін Забайкалье бұйра жылқысы моңғол жылқысынан іс жүзінде ерекшеленбеді. Жыл бойы табындық әдіспен ұсталды, керемет қасиеттерге ие болды - қарапайымдылық, төзімділік, мықты денсаулық, жылу мен аязға төзімділік, өз бетінше қорек табу мүмкіндігі. ХІХ ғасырдың аяғынан бастап бұйра жылқылар АҚШ пен Канадада пайда болды, олар Сібірден қоныс аударушылардың жылқыларымен келуі мүмкін. Қазіргі уақытта Чита облысында генофонд табынында әр түрлі жыныстық жас топтарының 300 басы бар. Бұл - бұйрасы бар жылқылардың жалғыз тұқымы. Қазіргі Чита облысының аумағында мекендейді.

Тұқым стандарты

Бұйра Забайкалье жылқысы кішкентай, шоқтығының биіктігі 140 см, салмағы 400 кг.

Шаруашылық сипаттамасы

Бұйра жылқылар жан-жақты: оларды ат шоуларына, ат жарыстарына, ауыр жұмыстарға және саяхатқа пайдалануға болады. Бұл жылқы байланысқа тез түседі, көнбіс және тіпті балалар спортына да жарамды. Оның бір ғана әлсіз жері бар: жануарларды жабық қашауда ұстаған кезде оның бұйрасы жоғалып кетуі мүмкін.

Ұқсас тұқымдар

Ирландиялық гунтер (Irish hunter)