Лезгин қой тұқымы (Lezginskaya)

Тарихы

Лезгин қойлары тұқымы кавказдық майлы құйрықты тау тұқымдары тобына жатады, ХХ ғасырда Дағыстан Республикасының аумағында ұзақ мерзімді халық селекциясы арқылы пайда болған. Лезгин тұқымының алғашқы сипатталуы мен көрсетілуі 1912 жылы белгіленеді. Тұқым Дағыстан Республикасының таулы және тау жанындағы аудандарында, сондай-ақ Әзірбайжан аумағында кездеседі.

Тұқым стандарты

Лезгин тұқымы өкілдерінің барлық дарақтары орташа көлемді, ірі емес, дене құрылысы үйлесімді, негізі мықты. Түсі көбінесе ақ (75%), басы, мойны және аяқтары айналасында қара түсті белгілер кездеседі. Малдың 16%-дан астамы қара/қара-қоңыр түсті, қалғандары жирен/сұр/шұбар.

Шаруашылық сипаттамасы

Ересек қошқарларыың тірі салмағы - 60-85 кг, аналықтарынікі - 40-45 кг, бір жастағы тоқтының - 30-35 кг. Шоқтығындағы биіктігі - 58-60 см. Өсімталдығы орташа - 100 саулық қойға 112 қозыдан келеді. Ұрпақтары мықты және тіршілікке қабілетті. Жүнінің өсуі жақсы, алдыңғы аяқтары тұсарға дейін, артқылары секіру буынына дейін жабылған. Жүні бұрымды құрылымды, сәл бұйра, қаттыланған түбіттен (55-60%), ауыспалы қылдан (35-40%) және қылқаннан (шамамен 2%) тұрады. Өрімінің ұзындығы - 10-18 см. Жануарларды жылына екі рет: сәуір және тамыз-қыркүйек айларында қырқады. Қошқарлардан жүн қырқылымы - 2,5-3,0 кг, аналықтардан - 2,2-2,5 кг. Жуылған талшықтың шығысы 60-75%. Алынған жүнді кілем, жамылғыш шапан, мата және басқа да бұйымдар жасау үшін пайдаланады. 4,5-5,0 ай ішінде аналықтар сауын мезгілінде 80-90 кг жуық сүт беруге қабілетті. Орташа тәуліктік ұлғайтылған салмақ -150 гр. Лезгин қойларының еті дәмді болып саналады. Лезгин тұқымының артықшылықтары: әртүрлі ауруларға төзімді, көнгіш, талғампаз емес.

Ұқсас тұқымдар

Авасси (Awassi), Еділбай қойлары тұқымы (Edilbaevskaya breed).