Польверара (Polverara)

Тарихы

Польверара – Италияда 14 ғасырдан бері белгілі тауықтардың ежелгі тұқымы. Ол нәзік етінің, сол уақыттағы жоғары жұмыртқалағыштығы және өзінің қызықты келбетінің арқасында танымал болды. Тұқым өте әйгілі болды, бірақ 20 ғасырдың аяғына қарай дерлік жойылып кеткен болып шықты. Еті пен жұмыртқа өнімділігі аса жоғары заманауи тұқымдар мен будандардың бәсекелестігі әсер етті. Польверара қаласының құс өсірушілері оны сақтау үшін шараларды дер кезінде қабылдады, бірақ ол әлі де аз (2500 бастан аспайды) болып қалуда.

Тұқым стандарты

Бұл тұқымның толық айдары жоқ, тек кішкентай тармақталған "мүйізшелері" ғана бар. Оның үстінде қауырсындардан тұратын айдары тіп-тік тұрады. Сондай-ақ әтештерде жақ сақалдары мен сақалы болуы мүмкін. Басы кішкентай, беті қызыл, қысқа ақ қауырсындары бар. Сырғалары кішкентай. Сырғалықтары ақ түсті. Көздері қызыл немесе қызғылт сары-қызыл. Тұмсығы күшті, ақшыл, ұшында сәл дөңгелектенген. Қауырсындануы тығыз, көп. Сондықтан әтештері мен тауықтарының денесі бірдей дөңгелек болып көрінеді, бірақ әтештерінде ол тікбұрышты, ал тауықтарында үлкен кеудесі мен толық қарнының арқасында құйрығына қарай тарылған. Ең көп таралған түсі – ақ. Мойны ұзын, бірақ қысқа қауырсынданған. Арқасы көлденең дерлік, белінің қауырсындануы ұзын. Қанаттары басылған. Құйрығы үлкен емес. Әтештерінде ол жоғары отырғызылған, ал тауықтарында түзу дерлік. Бұрымшалары кішкентай, дөңгелектенген. Аяқтары ұзын, табан сүйектері қауырсынсыз, ақшыл сұр, ұзын саусақтары кең қойылған. Әтештерінің тірі салмағы – 2,8 кг дейін, тауықтарының 2,1 кг дейін жетеді.

Шаруашылық сипаттамасы

Польвераралар күтіп ұстау жағдайларына талапшыл болады. Олар кең тауық қораларын және аулада еркін жүру мүмкіндігін қажет етеді, торда ұстауға жол берілмейді. Құс белсенді, қызу, жеткілікті серуендемесе, тұмсығымен шоқу басталуы мүмкін. Басқа үй құстарымен бірге ұстау қажет емес. Өте ауыр денесіне қарамастан, польвераралар жақсы ұшады. Биік қоршау немесе шатыр қажет. Олар сондай-ақ жылы мезгілде тауық қорасындағы кәдімгі тауық бақаннан гөрі бұтақтарды артық көріп, ағаштардан пырылдап ұшуды ұнатады. Мұны аулада серуендету кезінде де ескеру қажет. Тұқым етті-жұмыртқалы бағытты ретінде қарастырылады, өйткені жұмыртқалайтын тауықтарда жұмыртқалағыштығы заманауи өлшемдер бойынша көп емес – жылына 130-155 жұмыртқа. Көлемдері де кішкентай, 40-53 г, ақ қабығы бар. Инкубация үшін ең ірі жұмыртқалары іріктеледі. Бұл тауықтардың еті де керемет дәмімен ерекшеленеді, польвераралардың тұтас еттерінің Ватиканға жеткізілгені бекер емес.

Ұқсас тұқымдар

Маран (Maran), Мастер Грэй (Master Gray), Мегрула (Megrula), Жұлдыз (қара және қызыл) (Star), Қырғыз сұр тауықтары (Kyrgyz Grays).