Делавэр (Delaware)

Тарихы

Аты айтып тұрғандай, Делавэр тауықтары ХХ ғасырдың 40-шы жылдарының соңында АҚШ-тың Делавэр штатынан шыққан. Джордж Эллис жирен Нью-Гэмпширлер мен теңбіл Плимутроктарды екеуінің де жұмыртқалағыштығын арттыру және еттілік қасиеті жоғары тұқымды құру мақсатында будандастырды. Делавэрлер 10 жыл бойы бүкіл Шығыс жағалауды тауық етімен қамтамасыз етіп отырды. 50-ші жылдардың басында бірден бірнеше жаңа коммерциялық будан оларға қатты бәсекелестік туғызды және бұл олардың танымалдылығының төмендеуіне әкелді. Нәтижесінде, 90-жылдардың аяғында Делавэрдің саны 400-ден аз болды. Тек американдық энтузиастардың арқасында Делавэрлер қайта жанданып, аман қалды. Қазіргі уақытта олар негізінен органикалық ет пен жұмыртқаның көзі ретінде өсіріледі.

Тұқым стандарты

Делавэрлер мойынның айналасында қара-ақ жолақты қауырсындары бар ақ түсті ғана болады. Әтештердің ақ құйрық қауырсындарында қара сызықтары бар. Тауықтың құйрығында ақ сызықтары бар қара қауырсындары, айдары және орташа өлшемді сырғалары бар. Әтештің әдемі қызыл бес тісті айдары бар. Әтештің салмағы 3,6 кг, тауықтікі – 3 кг-ға дейін.

Шаруашылық сипаттамасы

Иелері Делавэрлерді төзімді, бұлшықетті және құнды тұқым ретінде сипаттайды. Жұмыртқалағыштығы: жоғары, жылына 200-250 дана. Жұмыртқаларының өлшемі: орташа 45-60 гр. Жұмыртқа сала бастауы: жылдам 4-5 айында.

Жалпы, тауықтар жұмсақ, байсалды, сабырлы мінезімен ерекшеленеді. Әуесқойларға асырау үшін тамаша құс – ыңғайлы темперамент пен өнімділіктің теңдестірілген үйлесімі. Ыстық пен суыққа жақсы бейімделген. Алайда, суық кезеңдерде айдары мен сырғалары суықтан қорғауды қажет етеді. Үсіп қалудан қорғау үшін қарапайым вазелинді қолданған дұрыс. Аяздан ұзақ мерзімді қорғау үшін оларды өтпек желдерден оқшауланған тауық қорасында ұстау керек. Жұмыртқаны максималды өндіруі үшін қыста мекиендерге жылы ұялар мен 10-12 сағаттық күндізгі жарығы бар жасанды жарықтандыруды қамтамасыз ету қажет.

Ұқсас тұқымдар

Суссекс (Sussex), Шантеклер (Chanticleer).