Арналық жайын (Ictalurus punctatus)

Тарихы

Еуропада жерсіндірілген Солтүстік Америка балығының түрі. КСРО-да балық өсіру нысаны ретінде 1972 жылдан бері қолданылып келеді. Табиғи жағдайда арналық жайындар тұщы және тұздылау суларда өмір сүреді. 1979 жылы 700-ден сәл астам арналық жайын Брест облысындағы Березов ауданының Белое көліне жіберілді. Орташа салмағы 2,5 г құрайтын жас өскіндер Краснодар өлкесіндегі "Горячий Ключ" балық шаруашылығынан ұзақ тасымалдаудан кейін өте әлсіреп кетті.

Тұқым стандарты

Кәдімгі ұзындығы 27-75 см және салмағы 7 кг-ға дейін. Арналық жайынның денесі жіңішке, созылыңқы, бүйірлері сәл қысылған, терең шұңқырлы құйрық жүзбеқанаты бар. Аузы үлкен, жартылай төмен орналасқан. Жоғарғы жағы төменгі жақтың алдына шығыңқы тұрады. Сезу мүшелері - 4 жұп мұртшалары бар, екеуі жоғарғы және екеуі төменгі жағында, жоғарғы жағының жұп мұртшасы ұзын, кеуде жүзбеқанаттарының түбіне дейін жетеді. Жақ сүйектерінде тамақты ұстау қызметін атқаратын көптеген щетка тәрізді тістері бар. Жұтқыншақ тістері жоқ. Басының ұзындығы орташа. Денесі тегіс, қабыршақтары жоқ.

Шаруашылық сипаттамасы

Сонымен қатар, арналық жайын жылына 3-4 ай мұз астында жататын су қоймаларында қыстауға төзе алады. Жайындар жылына тым болмаса төрт ай бойы су температурасы шамамен 21°C құрайтын жылы су қоймаларында өсіруге жарамды. Ол көктемнің соңында немесе жазда 24-29,5°C температурада уылдырық шашады. Уылдырық шашу ұзақтығы 2 ай. Арналық жайын әртүрлі өсіру жағдайларына оңай бейімделеді, орналастыру тығыздығы жоғары жағдайларда жақсы өседі, жоғары гастрономиялық артықшылықтары бар.

Ұқсас түрлер

Африкалық жайын (African catfish)