Якут
Тұқымның атауыЖылқылар
Жануардың түріМініс-жегін
Бағыты
Якут жылқысы ежелгі тұқымдардың бірі болып табылады, дегенмен ол өткен ғасырдың аяғында ғана ресми түрде танылды. Якут жылқысы ежелгі тундра жылқыларынан шыққан деп есептеледі, олардың қалдықтары кейде мәңгі мұз қабаттарында кездеседі. Тұқымның ата-бабалары жергілікті жабайы жылқылар және Моңғолияның оңтүстігінен әкелінген жылқылар. Төзімділігі мен кез келген жағдайға тамаша бейімделуінің арқасында жылқылар аман қалды және бүгінгі күнге дейін сақталды. Қазір бұл тұқым негізінен Якутия мен Чукоткада өсіріледі.
Якут жылқысының бойы кішкентай - шамамен 134-138 см. Бұл жылқылардың үлкен дөңтұмсық басы, қысқа мойны, кең кеудесі, төмен шоқтығы, түзу арқасы, мықты тұяқтарыен қысқа аяқтары, қалың жалы және құйрығы бар. Якут жылқыларының түсі негізінен ашық сұр, бұлан, аққұла, құла, сұр.
Якут жылқылары өте төзімді. Олар жыл бойы жайылымда болады, бірақ олардың мекендейтін жерлеріндегі аяз 45-52 градусқа жетуі мүмкін. Якут жылқысы үлкен аязға және жазғы ыстыққа, жылдық температураның абсолютті айырмашылығы 108 градусқа жететін жағдайларға төзімді. Бұл мықты, жан-жақты жануар. Якуттар үшін жылқылар өмірдің негізі болып табылады. Бұл жануар оларға ет, май, сүт береді. Олар жануарларды көлік ретінде, ертоқым астында және жүк астында пайдаланады. Якут жылқысы салмақтылығымен, жылдам жүгіруімен және ерекше ұзын және қалың жүнімен ерекшеленеді. Ол қарапайым және тамақ талғамайды. 2-3 күн аш болудан кейін де жылқы жақсы жұмыс істей алады және ұзақ қашықтыққа жүре алады. Қыстың қатал кезеңінде якут жылқылары өздеріне тамақ таба алады. Якут жылқыларында құлындары көктемде үлкен аяз болған кезде туады. Туылғаннан кейін бірден олар қатаң табиғи сұрыпталуға ұшырайды: қатып қалмадым, мен ана сүтіне жеттім, демек ол өмір сүреді. Якут жылқыларының сүті мен еті өте пайдалы және құнды. Оның құрамында көптеген дәрумендер мен сүт қанттары бар. Көбінесе олардың сүтінен қымыз жасалады. Құрамында жоғары қаныққан май қышқылдары бар жылқы майы да ерекше қасиеттерге ие.
