Жылқылар
Жануардың түріГафлингер
Тұқымның атауыМініс-жегін
Бағыты
Гафлингерді білдіретін алғашқы ресми құжаттама (Бірінші дүниежүзілік соғыстың аяғына дейін Австрияның бір бөлігі, ал қазір Италияда орналасқан Тироль деревнясы Гафлингтің атымен аталған) 1874 жылы Эль Бедави ХХ 133 будан арабынан және жергілікті тироль биесінен тұқымның негізін қалаған 249 Фоли айғыр дүниеге келген кезде берілді. Барлық заманауи асыл тұқымды гафлингерлер өздерінің шығу тегі бойынша әртүрлі жеті ер жағы: A, B, M, N ,S, ST және W арқылы тікелей Фолиге барып тірелуі керек. Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде белгіленген өсіру тәртібінде айтарлықтай өзгерістер болды, өйткені әскерге теңдеп жүк артылатын жылқылар қажет болды, ал гафлингерлер селекциясы қысқартылған шомбал жануарларды алуға бастады. Соғыстан кейін тұқымның өсуі мен әсемдігі қалпына келтірілді, жан-жақты мінетін-жегетін, түзілісі күшті, сүйек қаңқасы мықты, дене құрылысы күшті, кішкентай жылқы өсіруге баса назар аударылды. Гафлингерлердің көпшілігі тіпті қазірдің өзінде Австриядан импортталады. Австриядағы мемлекеттік жылқы зауыттарының айғырлары бар, тұқымның тазалығын ұқыпты қолдайды. Алғашқы гафлингерлер Америка Құрама Штаттарына 1958 жылы Иллинойс штатындағы Ведсворттағы Темпел фермасының иесі Темпел Смит оларды Австриядан әкеліп, импортталған липпицан айғырларымен бірге өсіру бағдарламасын бастаған кезде келді. Көп ұзамай басқа жылқы әуесқойлары гафлингерлерді шеттен әкеле бастады, бүгінде Америка мен Канадада импорттаушылар мен зауытшылардың белгілі бір саны бар. Гафлингерлерді Германиядан, Голландиядан, Англиядан, Италиядан импорттайды, бірақ көпшілігі Австриядан келуін жалғастыруда.
Тұқым стандарты
Жылқылардың өсуі шоқтығында 138 см-ден 150 см-ге дейін ауытқиды. Гафлингердің мүсіні кербез және үйлесімді, үлкен көздері бар нақышты және айқын басы, ортаңғы бөлігі жақсы орындалған, сауыры жақсы орындалған болуы керек, ол тым салбыраған және тым қысқа болмауы керек. Жануардың жақсы дамыған бұлшық еті болуы және ол буындары жақсы жасалған, нақты белгіленген дұрыс, таза аяқ-қолдарын көрсетуі керек. Асыл тұқымды айғырлардың қатесіз еркектік ерекшеліктері болуы керек, ал биелер айқын аналық бағыттары мен белгілерін көрсетуі керек, яғни жақсы айқындалған қайталама жыныстық белгілері бар болуы тиіс. Басы ұқыпты және әрсіз, сонымен бірге жылқының дене құрылысына пропорционал болуы керек. Көздері үлкен. Танаулары үлкен және кең. Шүйдесі ұзын, құлақтары дұрыс қойылған. Мойнының ұзындығы орташа. Аяқтары таза, буындары әрсіз, анық және барлық төрт аяғының орналасуы бірдей. Аяқтарына бүйірінен немесе артынан қарағанда түзу қойылған болуы керек. бақайлары ұзын және жақсы дамыған, ал тұяқтары дөңгелек және мықты. Түсінің реңктері – жирен, ақ түстен ақшыл сарғыш түске немесе зығыр түстіге дейін жалы мен құйрығы бар, ашық алтын түсті реңктен шоколадты түске дейін.
Қазір гафлингер бүкіл әлемде кең таралған, оны ауыр жүк таситын және жеңіл жегетін жылқы ретінде конкур және бастықтыру үшін пайдаланады. Олар жарыстарға, драйвингке, ат үстінде ойнайтын гимнастикалық ойындарға, «вестерн» стилінде өнер көрсетеді, оларды серуендейтін ат ретінде пайдаланады, сонымен қатар иппотерапияда кеңінен қолданылады. Гафлингер жарыстарда басқа тұқымдармен қатар жүреді, көбінесе өзінің мөлшерлері үшін таңқаларлық шыныққандығы мен күшін көрсетеді.
Американдық шетланд (American shetland), Ағылшын-араб жылқысы (Anglo-Arabic).
