Коник (Поляк коник) (Polish Konik)

Тарихы

ХХ ғасырдың басында Польшада үй жұмыс жылқысы («коник») пайда болды, оны өсіру кезінде тарпан қолданылды. Бұл тұқым фенотиптік жағынан тарпанға жақын болды. Түрдің жоғалуы саналы болған кезде, арнайы селекциялық жұмыстың нәтижесінде жұтылып шағылыстыру арқылы тарпанның сақталған сипаттамаларына өте ұқсас және еуропалық орманды дала жағдайларына бейімделген жануарды шығаруға мүмкіндік туды. Бұл, әрине, нағыз жабайы жылқы емес - оның генотипі жоғалды; бірақ фенотиптік және экологиялық тұрғыдан «поляк конигі» тарпанға еліктейді. Көптеген ғасырлар бойы белгілі болған Польшада «коник» сөзбе-сөз «кішкентай жылқы» дегенді білдіреді. Коник Шығыс қанымен тазартылғанымен, ол ата-бабаларының ерекшеліктерін сақтап қалды.

Тұқым стандарты

Жылқының шоқтығының биіктігі 125-135 см. Арқасында қара белбеуімен тышқан түсті коник. Кейбір жануарлар қыста ақ түске айналады. Бұл тұқымның жылқыларының көпшілігі мейірімді, бірақ олар ашулы болуы мүмкін. Олар жабайы понилерге ұқсайды және солар сияқты әрекет ете алады. Коник қарабайыр жылқыға тән белгілерді көрсетеді және ол тарпанды еске түсереді. Күшті, епті, төзімді, бірақ өрескел түр. Қырынан қарағанда ойыс, құлағы кішкентай. Мойны мықты, арқасы ұзын және берік. Аяқтары мен тұяқтары берік. Қалың құйрығы өте төмен бекітілген. Қыста түгі қалың болады. Кейбір понилерде бас пен тұяқтың айналасында жүн өседі.

Шаруашылық сипаттамасы

Кониктер тапал, жабайы табиғатта өмір сүре алады, табиғатты қорғау жобаларында кеңінен қолданылады. Адамдар оларды тек арбаға жегу үшін пайдаланады. Жылқының қозғалысы барлық үш желісте жылдам. Коник жақсы секіреді және шоқырақтап шабады.

Ұқсас тұқымдар

Гафлингер (Haflingerskaya), Американдық шетланд (американдық Шетланд), Ағылшын-араб (Anglo-Arabic), Йили (Yili).