Тарантез (Tarentaise)

Тарихы

Тарантез тұқымының малы 19-ғасырда Францияда, Тарантез алқабында өсірілді (атауы осыдан шыққан). Ұзақ уақыт бойы басқа тұқымдардан оқшауланған, соның арқасында ол генетикаға және үлкен гибридтік күшке ие. 1859 жылы бекітілді. Қазіргі уақытта 13500-ге жуық тарантез мал басы, олардың жеке асыл тұқымды кітабы және асыл тұқымды қауымдастығы бар. Олар бұрын қос мақсатты тұқым ретінде өсірілді, бірақ қазір сүт өнімділігіне баса назар аударылды.

Тұқым стандарты

Жамбас аймағында жақсы анықталған бұлшықет бедері байқалады. 17 айлық бұқашықтардың орташа салмағы 300 кг-ға жетеді. Сиырлар шоқтығының биіктігі – 128-130 см, бұқаларда – 140 см-ге дейін. Сиырлардың салмағы – 500-580 кг, бұқаларда – 600-1000 кг. Барлық дарақтар мүйізді. Түсі біркелкі қызыл/қызғылт, бұқалардың түсі әрқашан сиырларға қарағанда қанығырақ.

Шаруашылық сипаттамасы

Өте төзімді мал, температураның өзгеруіне және таулы бедер пен та бөктерінде өмір сүруге бейімделген (олар теңіз деңгейінен 1000-нан 2500 м биіктікте өздерін жайлы сезінеді). Ол үлкен арақашықтықты, таулы беткейлерді және өрескел жерлерді жақсы жүріп өтеді. Сонымен қатар, олар құрғақ және жартылай құрғақ аймақтардың жағдайына жақсы бейімделеді. Желіні жақсы дамыған. Сүтею кезеңінде олар майлылығы 3,5–3,6% және ақуызы 3,0–3,16% болатын шамамен 5500 кг сүт бере алады. Олардың сүті өте жоғары сапалы, элиталық, шығу тегі мен атауы бойынша қорғалған ірімшіктерді өндіру үшін қолданылады: бофор, вогез, реблошон, абондас. Ұшадағы май шөгінділерінің үлесі 16% құрайды. Сою шығымы – 56%.

Ұқсас тұқымдар

Джерси, Қара-шұбар, Сібір