Тавда жылқысы (Tavdinskaya)

Тарихы

Тавда тұқымы Ресейде, Орал жотасының маңында пайда болды және мекендейді. Ол бірнеше тұқымды будандастыру нәтижесінде пайда болды. Бүгінгі таңда тұқымның өмірін жақсартуға бағытталған бірқатар іс-шаралар жүргізілуде.

Тұқым стандарты

Олар дене тұрқы терең, кеудесі мен сауыры кең, бұлшықеттері жақсы дамыған, еті тығыз, жатаған жылқылар; олардың аяқтары мықты, сіңірлері мен тұяқтары күшті. Тавда биелері өсімтал, сүтті және құлындарын жақсы азықтандырады. Жылқылардың жүн жабыны қалың; жүні қалың, құйрығы ұзын, жалы қалың, шашалары ұзын 135-138 см (бие) 138 – 144 см (айғырлар). Түсі: құлакер, құласұр реңктері бар құла, торы және жирен; сұр, күрең, торы, жирен түсті жылқылар аз кездеседі. Көптеген жылқылардың арқасында шоқтығынан құйрығының түбіне дейін қара белдік болады; аяқтарында зебра жолақтары кездеседі.

Шаруашылық сипаттамасы

Ауыл шаруашылығында қолданылады. Тавда жылқыларының шаруашылық пайдалы қасиеттерін ескере отырып, қазіргі уақытта оларды жақсарту және ең жақсы ұяларын өсіру бойынша бірқатар іс-шаралар жүргізілуде. Мұндай іс-шараларға мыналар жатады: жем-шөп қорын ұйымдастыру, ат қоралар салу, төлдерді дұрыс тәрбиелеу, үлкен малдарды күтіп-бағуды, азықтандыруды және жұмыста пайдалануды жақсарту, тавда жылқыларының жергілікті қатал климаттық жағдайларға жақсы бейімделгендігін ескере отырып, жақсартатын тұқымдармен (арденна және желісті) будандастыру.

Ұқсас тұқымдар

Пиндос (Тесалия жылқысы) (Pindos).